W DKK o opowiadaniach E. E. Schmitta

Seryjna morderczyni z prowincji, marynarz powracający z morza, utalentowani muzycy, żona prezydenta - oto bohaterowie bestsellerowego zbioru opowiadań francuskiego autora, E. E. Schmitta pt. „Trucicielka”, omawianego w Dyskusyjnym Klubie Książki 11 czerwca. Te cztery historie łączy motyw obsesji – podporządkowania całego życia jednej idei, która może prowadzić do destrukcji, ale może też otwierać nowe drzwi. Wspólny jest im też motyw wewnętrznej przemiany, jaka zachodzi w bohaterach pod wpływem życiowych okoliczności, traum czy dokonywanych wyborów. Klamrą, która spina zbiór, jest pojawiająca się w każdym tekście postać Rity, świętej od przypadków beznadziejnych.

Wśród członków DKK każde z opowiadań znalazło swojego sympatyka. Jedne z czytelniczek ujęła historia morderczyni, inne zaintrygował kat, który zamienia się miejscami ze swą ofiarą, jeszcze inne najbardziej doceniły tekst o budzącej się samoświadomości cierpiącego marynarza. W dyskusji zastanawiano się też dlaczego, jako czytelnicy, preferujemy formy dłuższe, choć, jak stwierdzono niemal zgodnie, ten zbiór opowiadań czytało się z przyjemnością. Nawet zadeklarowane przeciwniczki krótkich form, lubujące się w opasłych tomiskach, w których lekturze można zatopić się przynajmniej na kilka kolejnych wieczorów, po przeczytaniu tekstów z tomu E. E. Schmitta niedosytu nie czuły. Jak pisze autor „Trucicielki”, „Oskara i pani Róży” oraz „Przypadku Adolfa H.”, powieść to opowiadanie, z którego wykreślono wszystko, co zbędne. Rzeczywiście, te krótkie teksty trzymają w napięciu, satysfakcjonują, a po zakończeniu lektury nie pozostawiają niedosytu – przez jakiś jeszcze czas trwają w myślach czytelnika, prowokując do refleksji.
Kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dopiero po wakacjach. Propozycje lektur na lato, do omówienia na spotkaniu powakacyjnym: „Tajny dziennik” Mirona Białoszewskiego oraz „Jeden dzień” Davida Nichollsa.